Oto uzupełnione wnioski, uwzględniające wszystkie podpunkty, w tym wykres impedancji i tłumienność niedopasowania: 1. Poziom szumów tłowych i wpływ szerokości pasma Wraz ze wzrostem szerokości pasma poziom szumów tłowych rośnie. Jest to zgodne z teorią, ponieważ większe pasmo obejmuje szerszy zakres częstotliwości, przez co więcej zakłóceń zostaje uwzględnionych w pomiarze. Widać to w wynikach – poziom szumów wzrasta przy przechodzeniu od filtra D (3400 Hz) do filtra G (1,5 MHz). 2. Pomiary poziomu szumu w obecności sygnału Norma dla poziomu szumu w obecności sygnału wynosi -1,9 dBm, jednak zmierzony poziom to -1,7 dBm. Różnica ta wynika z niedoskonałości zastosowanego miernika, który w trybie selektywnym zawyża wyniki. Jest to efekt ograniczonej dokładności sprzętu pomiarowego, co należy brać pod uwagę przy interpretacji wyników. 3. Wpływ częstotliwości na przenik sygnału (przesłuch zbliźny) Poziom przenikającego sygnału rośnie wraz ze wzrostem częstotliwości. Jest to typowa charakterystyka sprzężeń o charakterze pojemnościowym – im wyższa częstotliwość, tym mniejsza reaktancja pojemnościowa, co skutkuje większym przenikiem sygnału do par sąsiednich. Wyniki dla częstotliwości 450 kHz i 772 kHz potwierdzają ten efekt – przenik rośnie, co jest szczególnie istotne w kontekście transmisji xDSL. 4. Moduł impedancji wejściowej toru (ACZ) i tłumienność niedopasowania (RL) Pomiary impedancji wejściowej oraz współczynnika niedopasowania RL wykazały, że impedancja zmniejsza się wraz ze wzrostem częstotliwości. Dla 300 Hz wynosiła 855 Ω, a dla 3400 Hz już tylko 632 Ω. To wskazuje na wpływ parametrów pasożytniczych przewodów, które zmieniają swoje właściwości w funkcji częstotliwości. Współczynnik niedopasowania RL również zmniejszał się wraz ze wzrostem częstotliwości – od 27,5 dB dla 300 Hz do zaledwie 7,4 dB dla 3400 Hz. Oznacza to, że przy wyższych częstotliwościach odbicia sygnału są większe, co może powodować zakłócenia w transmisji. Jest to istotny czynnik w projektowaniu torów transmisyjnych dla szerokopasmowych systemów komunikacyjnych. 5. Charakterystyka impedancji w funkcji częstotliwości Wykres impedancji wejściowej w funkcji częstotliwości pokazuje, że impedancja toru kablowego maleje wraz ze wzrostem częstotliwości. Jest to efekt dominacji składowej pojemnościowej impedancji – im wyższa częstotliwość, tym mniejsza reaktancja pojemnościowa, co skutkuje niższą impedancją wejściową. To zjawisko należy uwzględniać w systemach wysokoczęstotliwościowych, ponieważ nieodpowiednie dopasowanie impedancji może prowadzić do odbić sygnału i pogorszenia jakości transmisji. Podsumowując, wyniki pomiarów są zgodne z przewidywaniami teoretycznymi. Wzrost szerokości pasma powoduje większy poziom szumów, miernik w trybie selektywnym zawyża wyniki, przenik sygnału rośnie wraz ze wzrostem częstotliwości, impedancja toru maleje, a tłumienność niedopasowania RL znacząco spada dla wyższych częstotliwości, co wskazuje na rosnące ryzyko odbić sygnału.